Zinazobamba

Darasa la giza linavyogawa mikate ya akina dada

 




 

ADELADIUS MAKWEGA-DODOMA.

 

Kila mara tulikuwa tunaitwa katika darasa hilo maalumu na kuingia wanafunzi wote wa kike. Chumba hicho kilichokuwa na ukubwa wa kututoshwa wanafunzi wote wa kike tulijaa huku walimu wa kike wakikaa mbele na kuzungumza mengi

 

Nakumbuka darasa hilo lilikuwa na giza kubwa huku madirisha yalikuwa yamezibwa yaani hata kama mtu akiwa nje akitaka kuchungulia ilikuwa vigumu kuweza kuona waliomo humu ndani wakifanyacho.

 

Tulipokuwa tunaingia ndani ya chumba hiki kwanza macho yetu yalikuwa hayaoni kitu kwa giza lakini baada ya dakika kadhaa ndipo macho yetu yaliweza kuona vizuri maana macho yana desturi ya kuzoea mazingira ya kiza na kuona vizuri.

 

Tukiwa mle ndani mwalimu wetu mkuu alikuwa miongoni mwao kwa kuwa yeye alikuwa mwanamke, sasa mwalimu wa kike mmoja ambaye alikuwa mpole sana alifundisha namna ya kujitunza na kujiheshimu. Nilikuwa najiuliza kwanini somo hilo kutolewa katika chumba hicho kilicho na kiza? Lakini pia nilikuwa najiuliza mbona somo hilo linafundishwa kwa sisi wasichana tu?

 

Katika shule hii nilikuwa nasoma na pacha wangu wa kiume nikawa najiuliza mbona yeye hashiriki katika kipindi hiki? Mbona walimu wa kiume hawashiriki katika mafunzo haya? Nilikuwa na maswali mengi mno. Hata nyumbani hatukuwa tukitengwa na wazazi wetu, kwanini  katika somo hili?

 

Wakati tukifundishwa hayo, baada ya maelezo kadhaa tulitajwa majina yetu na kila aliyekuwa akitajwa akitoka nje na kurudi darasani, kwa muda mrefu mimi na wezangu kadhaa tulikuwa tunatajwa na kuondoka kurudi darasani kuendelea na masomo.

 

Tukio hilo lilikuwa linafanyika kila mwezi na siku zilipokuwa zinasonga nilibaini kuwa wapo ambao walikuwa wanabaki humo chumbani. Kwa hakika nilimaliza shule hii ya msingi bila ya kupata jibu. Huku nikimshirikisha kaka yangu ambaye alikuwa pacha nayeye alikuwa hafahamu kitu.

Mara zote nilipokuwa nikiingia katika darasa la giza tulikuwa tunakutana mandhari ya meza moja kubwa iliyokuwa na boksi moja kubwa la rangi ya udongo ambalo lilikuwa jirani na meza waliyokaa walimu wa kike. Boksi hili lilikuwa si la chumba hiki  kwani mara nyingi mimi nilikuwa ndiye mfagizi wa chumba hiki kabla ya kikao. Nikienda kufagia silioni lakini kikao kikianza lilikuwa linaletwa.

Jambo hili lilikuwa kitendawili kikubwa kwangu, nilikwenda mbali nikiwa sasa ni darasa la saba ndipo nilipomuuliza mama yangu ambaye alikuwa mwalimu na huku darasani tukisoma somo la uzazi niliambia kuwa wale wezangu waliokuwa wanabaki walikuwa wanapewa mikate ya akinadada.

 

Nilipoenda kidato cha kwanza, huku masomo haya yakifanyika vizuri kabisa kwa shule ya wasichana hii ilikuwa miongoni mwa shule za umma ambapo zilikuwa zinasimamiwa na serikali enzi za ujamaa.

 

Nikiwa kidato cha kwanza masomo yaliendelea vizuri. Huku kukiwa hakuna tena darasa la chumba cha giza. Nilipokuwa kidato cha pili utu uzima uliniingia na nilibaini kuwa katika kila mwezi matroni wa shule hii tukiwa tunasoma alikuwa  akipita bwenini kwetu  na kutuwekea sodo juu ya vitanda vyetu kuzivicha kwa kila mmoja wetu bila ya kuomba.

 

Kwa wale ambao tulikuwa tumeingia utu uzima tu na kwa wale ambao walikuwa bado vitandani mwao hawakuwekewa chochote. Hapo ndipo nilipobaini juu ya ile mikate ya akinadada(sodo) na vikao vya darasa lile la giza la shule ya msingi.

 

Haya yote ni ya wakati wa ujamaa na enzi ya elimu bure ya Julius Nyerere kwa watoto wa kike. Kama nilivyosimulia mama mmoja. Swali ni je leo hii haya yote yanafanyika? Je kila binti mwanfunzi wa shule ya msingi/sekondari anayehitaji sodo anapatiwa?

 

Katika utafiti wangu mdogo nimebaini kuwa shule moja ya sekondari yenye wanafunzi zaidi ya 300 ina wanafunzi 140 ambao wanapaswa kupatiwa sodo kila mwezi huko Mkoani Tanga Tanzania. Bei ya bunda la sodo moja ni kati ya 2500-4000. Gharama ya sodo kwa mwezi kwa mabinti hao shilingi 420,000/-. Katika sodo hizi wapo mabinti wachache wanahitaji sodo maalumu ambazo zinafahamika kama maternity ped.

 

Hizi zilitengenezwa kwa akina mama wanaojifungulia. Lakini huwa inawasaidia mabinti wenye huhitaji maalumu kulingana na hali zao za kimwili na gharama yake huwa kati ya 15,000-20,000/-. Kwa shule yenye mabinti 140 wenye huhitaji panaweza pakawepo hata maternity pedi 10 kila mwezi ambayo itakuwa sawa na shlingi 200,000/- kwa wahitaji kati ya 10-14 ambayo ni asilimia 10 ya wahitaji wote 140.

 

Katika suala na maternity ped ni jambo la msingi sana shule kuwa nazo kwani wapo baadhi ya mabinti/wanawake hali hii inapowakuta wanaweza kupungukiwa damu hadi wakabakiwa na HB 4 ambapo kwa utaratibu wa kitabibu chini ya HB 5 anapaswa kuongezewa damu. Je mtu kama huyu ataongezewa damu kila mwezi? Nadhani hilo ni somo lingine nitamtafuta tabibu kulijibu.

 

Swali ni je shule hii inapata kiasi gani kutoka serikalini kila mwezi kama fedha ya kuendesha shule? Utafiti wangu unabaini kuwa kwa mwezi shule hii inapata kati ya shilingi 300,000-400,000 ya fedha zote za uendeshaji wa shule. Fedha hiyo ni kwa mahitaji yote ya shule ikiwamo chaki na vifaa vingine. Kwa mujibu wa miongozi ya fedha hizo zinazotajwa kuwa za elimu bure asilimia 10 yake ni shilingi kati 30,000-40,000 ndiyo inapaswa kutumika kwa Huduma za Afya Shuleni. Huduma za Afya ikiwamo dawa za chooni, Sanduku la Huduma ya Kwanza na Sodo(ped). Nimebaini kuwa mwalimu mkuu anachokifanya ni kununua sodo(ped) chache za dharura na kuwepo katika sanduku la huduma ya kwanza tu. Hoja si ya kuwagawia  wahitaji kila mwezi ambayo ni sawa sawa na hakuna.

 

Hoja ni kwamba pesa inayopelekwa shuleni ni ndogo kwa kuwa sasa Waziri wa elimu ni mwanamke, waziri wa TAMISEMI ni mwanamke na Rais pia ndivyo hivyo. Haya ndiyo mambo yanayopaswa kufanyiwa kazi kwa haraka. Upelekaji wa pesa za elimu bure ufanyike kwa wakati na pesa ziwe za kutosha maana  ndani ya hawa mabinti wa leo wamebeba vizazi vyetu vya kesho. Nakutakia siku njema.

 

makwadeladius@gmail.com.

0717649257

 

Hakuna maoni